ThreeWitches

Czuję się tu jeszcze troszkę nieśmiało. Ale cieszę się ! Cieszę się, że tu jestem z Wami, moje drogie Baby Jagi! Jest środa, chociaż ostatnio muszę się przez ułamek sekundy skupić, żeby sobie o tym przypomnieć. Dziwny nastał czas. Bo czas jakby zwolnił albo wręcz zaczął powoli się cofać! Jednak nie, ciągle posuwamy się naprzód i już widzę oczami wyobraźni, jak za 30-40 lat, gdy nam się zbierze na wspominki, zawołamy: „A pamiętasz, jak w 2020 roku.. ??” Abstrakcja! 

Podpisuję się wszystkimi kończynami pod tym, co napisała M.! MY tu jesteśmy niezmiennie, nawet w tych mało łaskawych czasach zarazy. Czuję, że będzie niezwykle, że będzie ciekawie i jak zawsze bardzo barwnie! Choć często rozumiemy się bez słów, mają one wielką wartość! I wcale nie musi być ich dużo. Wystarczy jedno i reszta już wie… Nie wiem czemu, ale przypomniało mi się, jak babcia na działce dzieliła równo miedzy nas tabliczkę czekolady i każdy dostał sprawiedliwie po „pasku”. Czy to ta symboliczna czekolada nas tak scaliła? :) 

Dobrze, że jest telewizja, dzięki „Azja Express” upewniłam się, że dzisiaj JEST środa! Uwielbiam oglądać z Tobą Ziom! Uwielbiam zawsze, ale szczególnie teraz, gdy trzeba walczyć o swoja przestrzeń, gdy się utknęło z własną rodziną w domu, ha ha! Zapowiadają się ciekawe misje, także Somersby jeżynowe już się chłodzi!! Jeszcze na dobry początek dedykuję Wam piosenkę (Tobie Kajson już drugi raz!) 

Doners 

PIOSENKA (jeszcze nauczę się wstawiac linki jak należy 🤪 )

Niedziela, 29/03/2020

Dzisiaj jest niedziala a jednak moj dzien zaczal sie jakby byl juz poniedzialek. 

Podobno czas sie przesunal i jest pozniej niz o tej samej porze wczoraj. O godzine. Ta roznica. Pamietam jednak, ze jest niedziela. To wazne. Zawsze lubilam niedzielne poranki bo zwykle sa one dla mnie powolne. Wiec mata, potem kawa i czytanie newsow. Dzisiaj nigdzie nie trzeba sie spieszyc i w ogole nic nie trzeba. W ogole. 

Petarda, bo newsy plyna zewszad strumieniem. Sa na czerwono i podkreslone, wytluszczone, sa wszedzie. Facebook przypomina o urodzinach znajomych wiec wysylam wszystkim zyczenia. (tylko nie wiem w sumie czego zyczyc bo zdrowia to wiadomo ale jednak dzisiaj to brzmi jakos zlowrogo - SPOKOJNEGO ODDYCHANIA WSZYSTKIM ZYCZE ..). Posilkuje sie emotikami czyli twarzami i obrazkami champagna. 

Facebook przypomina mi uparcie co bylo dokladnie rok temu - wiec dostaje obrazki, wlasne zdjecia z Jerozolimy gdzie udalo sie nam byc 5 dni i gdzie z takim samym uporem sobie powtarzam, ze wroce na pewno. Zawsze tez mowimy z K. ze jak nas juz nie bedzie i bedziemy tylko duchamy to spotkamy sie przy Jaffa Gate. Taki deal. Jeszcze niedawno sprawdzalysmy pogode w Jerozolimie - juz na przyszly rok, taka dlugoterminowa, wiadomo.. :) 

Wszystko sie jednak bardzo zmienilo. Nie mysle, o wyjazdach w tym roku, a o tych co juz zaplanowane zaczynam myslec w trybie przeszlym bo pewnie skonczy sie na mailu, ze nie jedziemy. Nie wiem co zyczyc znajomym w dniu ich urodzin, nie wiem czy madre jest spacerowanie po mojej ulicy, czy paczke od listonosza powinnam zdezynfekowac zanim otworze, czy warto sie martwic czy jest to juz bez sensu, czy warto stac w wirtualnej kolejce na stronie Bootsa gdzie jestem po 40 mintuach pozycja 2345666, czy zamawianie kwiatow do ogrodu z dowozem do domu jest czystym samolubstwem i czy powinnam serio obejrzec ten filmik Jamesa Martina jak sie piecze kryzysowy chleb bez drozdzy (dostalam juz trzy powiadomienia wiec sprawa jest goraca i cos jest na rzeczy). 

Wszystko sie zmienilo i nabiera tez innego sensu. Zanim skosze trawe w ogrodzie pomysle czy na pewno jest gdzie wywiezc to skoszone. Od tygodnia nie bylam w sklepie i zaczynam sobie w glowe stawiac kreski za kazdy dzien - ze w sumie wychodzi na plus i daje rade (jak ja wczesniej zylam, codziennie w M&S po jakis drobiazg na lunchu??). Zaczelam czytac etykiety na produktach i to co jest do maja z ulga przesuwam na koniec polki w szafce. Dostaje od znajomych zaproszenia do wirtualnych house party i tylko nie wiem jeszcze czy to jest na stale czy tylko chwilowe. 

Ciesze sie, ze jednak pewne rzeczy sa niezmiennie. Jak my tutaj obecnie. Jak nasz pomysl i energia, zeby otworzyc bloga i pisac razem o nas. Jak sens naszych rozmow czesto bez sensu, i glupoty na Messangerze. Jak nasza potrzeba ironii i wysmiania tego co sie dzieje. Nasze klotnie i spory. Nasze humory. Proste gesty, ktore daja do myslenia. Ludzie wokol nas. Czas, ktory mamy i cos znaczy. Ciesze sie, ze jest niedziela i dlatego postanowilam tu napisac. Napisalam juz do dziewczyn zeby zapytac co kto robi. Sasiadka zapukala przed chwila i zaraz stanela przy bramce 5 metrow ode mnie zeby zawolac czy chce cos ze sklepu bo ona idzie do Coopa. Normalny dzien jak co dzien. Weekend!