ThreeWitches

04/04/2020 

Wiec jest juz Wiosna. 

D. przyslala zdjecia z dzialki i zaraz lawina wspomnien i skojarzen. 

Nie dziwie sie D. bo tez by mnie rozbolala glowa, ale chyba z nadmiaru wrazen. 

Patrze na jej zdjecia roslinek i tego jak ladnie sie zieleni ale skrycie zerkam po katach tych zdjec i szukam naszych dawnych sladow. 

Moze w tle uda sie dopatrzec cienia bramki na dzialce i drucianego plotu? Moze okno do kuchni gdzies sie narysuje, albo moze zarys tarasu od Sasiadow?

Zawsze mi sie kojarzy poczatek Wiosny z moim i D. umawianiem sie na sprzatanie domku na dzialce, zwykle byla juz wiosna w pelni ale to umawianie sie bylo zwykle kilka tygodni juz wczesniej, zaplanowane i zaklepane. Poczatki byly niesmiale wiec pod okiem Babci. Po kilka takich Wiosnach nabralysmy Babcinego zaufania i same potrafilysmy wszystko ogarnac. Jak trzeba. Checi byly zawsze ogromne i zapal zwykle tez. 

Kurz, i myszy (D.pamietasz?) i wietrzenie poscieli i pucowanie lodowki oraz okien ( i chicha nadzieja, zeby to duzo okno najwiejsze z framugi nie wypadlo :) )

I tak co roku zawsze gdzies w kwietniu tak sobie o tym mysle, zerkajac na zakurzone parapety we wlasnym domu - ze juz czas.

Czas na wietrzenie, nowy sezon, okna otwarte, odkurzanie, smieci wyrzucanie, szorowanie i czekania na slonce. 

Tak jak nie ma sladu po myszach - nic nie zostalo po zimie i my tez szukamy slonca jak najwiecej i tego nowego.

Niech bedzie duzo nowego, zielonego, swiezego i glodnego. 

Idzie Wiosna i oby zdjec od D. dzialkowych bylo jak najwiecej :) 

04/04/2020

Sobota. 

Mialo byc slonce od rana a sa chmury. 

Zaczne od tego, ze chcialam dodac ilustracje do mojego wpisu ale nic sie nie zapisuje wiec bede musiala pogadac z K. bo zapewne robie cos zle. Mama do mnie pisze, w sprawie wczorajszego kurczaka, ktorego zostawila mi na schodach przed domem, ciagle sie z tego smiejemy - do czego to dochodzi ludzie sobie podrzucaja zakupy z cyklu zostaw torbe przed drzwiami - zapukaj - i uciekaj! :) (tak tez spedzilam swoje urodziny w poniedzialek rowniez, Mama rowniez rozpoczela to poranne pukanie). 

To moj dzisiaj czwarty wolny dzien od pracy. Poprzednie trzy spedzilam na: zamawianiu kwiatow do ogrodka, czytaniu o roslinach, czytaniu o zdrowym odzywianiu, czytaniu o wirusie, czytaniu o modzie, czytaniu jak ugotowac poached egg najlepiej, spacerowaniu, ogladaniu dokumentow o rekinach zjadajacych ludzi, podpisaniu petycji zeby nie polowac na te rekiny, planowaniu jak wyciagnac rowery ze schowka bo juz nowy sezon jest przeciez, sluchaniu o tym ile bedzie pajakow w tym schowku na pewno, gadaniu o bzdurach, zawracaniu wszyskim glowy pisaniem i dzwonieniem. 

Poki co z jajka poached wyszly nici, rowery sa ciagle w schowku, petycja podpisana i udalo mi sie nawert skontaktowac z kolezanka, z czasow tzw dawnych z ktora nie rozmawialam chyba z trzy lata a nie widzialam sie z lat pietnascie. Umowilysmy sie na telefon na poniedzialek. Kolezanka utknela w wynajmowanym pokoju w Szkocji. To znaczy miala odebrac klucze do nowego domu w ten poniedzialek.. no ale wirus i wiadomo... Z odbioru kluczy wyszly nici, dom stoi bez dachu obecnie.. Czekaj ja lato wiec na tym pokoju ale jest dobrej mysli, bo wirus i wiadomo - sa rzeczy wazniejsze, rodzice zdrowi wiec jest dobrze. 

Rozmawialam rowniez z Kolezanka R. z pracy. R. wyjechala kiedys do Japonii uczyc angielskiego i przy okazji odkryla w sobie talent do pisania. Wrocila do Anglii i zrobila kurs na copywritera no i zaczela prace z nami wiec tez naturalnie wszystko zawiesila na kolku i z copywriting wyszly troche nici, a ze w lutym wyszla za maz to juz w ogole nie miala do tego glowy wcale. Wiec rozmawiam z R. i sie pytam jakie ma plany na weekend (dzisiaj to brzmi troche jak zart, bo w sumie co mozna powiedziec?). R. mowi: Wiesz Monika w ten weekend wracam do pisania. Chce zrobic cos tworczego dla siebie. Wracam do korzeni.

I tego wlasnie wszystkim i sobie dzisiaj zycze najbardziej.